Insulineresistentie, ook wel verminderde insulinegevoeligheid genoemd, treedt op wanneer cellen in uw spieren, vet en lever niet naar behoren reageren op insuline, een hormoon dat uw alvleesklier aanmaakt en dat essentieel is voor het reguleren van de bloedsuikerspiegel. Insulineresistentie kan tijdelijk of chronisch zijn en is in sommige gevallen behandelbaar.

Onder normale omstandigheden functioneert insuline als volgt:

 Je lichaam breekt het voedsel dat je eet af in glucose (suiker), de belangrijkste energiebron van je lichaam.

• Glucose komt in uw bloedbaan terecht, wat uw alvleesklier aanzet om insuline vrij te geven.
• Insuline zorgt ervoor dat de glucose in uw bloed uw spier-, vet- en levercellen binnendringt, zodat ze deze kunnen gebruiken voor energie of kunnen opslaan voor later gebruik.
• Wanneer glucose uw cellen binnendringt en de niveaus in uw bloedbaan afnemen, geeft dit aan uw alvleesklier het signaal om te stoppen met het produceren van insuline.

 Om verschillende redenen kunnen uw spier-, vet- en levercellen ongepast reageren op insuline, wat betekent dat ze glucose niet efficiënt uit uw bloed kunnen opnemen of opslaan. Dit is insulineresistentie.

 Als gevolg hiervan maakt uw alvleesklier meer insuline aan om uw stijgende bloedsuikerspiegels te overwinnen. Dit heet hyperinsulinemie.

 Zolang uw alvleesklier voldoende insuline kan aanmaken om de zwakke reactie van uw cellen op insuline te overwinnen, blijft uw bloedsuikerspiegel binnen een gezond bereik.

 Als uw cellen te resistent worden tegen insuline, leidt dit tot verhoogde bloedsuikerspiegels ( hyperglykemie), wat na verloop van tijd leidt tot prediabetes en diabetes type 2 .

 Naast type 2-diabetes wordt insulineresistentie geassocieerd met verschillende andere aandoeningen, waaronder:

 Obesitas 

• Hart-en vaatziekte
• Niet-alcoholische leververvetting
• Metaboolsyndroom
• Polycysteus ovariumsyndroom (PCOS)

 Symptomen van een hoge bloedsuikerspiegel zijn onder meer: 

• Verhoogde dorst
• Frequent urineren (plassen)
• Verhoogde honger
• Wazig zicht 
• Hoofdpijn
• Vaginale en huidinfecties
• Langzaam genezende snijwonden en zweren
• ...

 Veel mensen hebben vaak jarenlang geen symptomen van prediabetes. Prediabetes kan onzichtbaar zijn tot het zich ontwikkelt tot diabetes type 2.  Sommige mensen met prediabetes kunnen de volgende symptomen ervaren:

 Een donkere huid in uw oksel of rug en zijkanten van uw nek, genaamd acanthosis nigricans .

• Huidtags (kleine huidgezwellen)
• Oogveranderingen die kunnen leiden tot diabetesgerelateerde retinopathie

 Wat kan insulineresistentie veroorzaken? 

• Overtollig lichaamsvet : Wetenschappers geloven dat obesitas, vooral overtollig vet in je buik en rond je organen (visceraal vet), een primaire oorzaak is van insulineresistentie. Studies hebben aangetoond dat buikvet hormonen en andere stoffen aanmaakt die kunnen bijdragen aan langdurige ontstekingen in uw lichaam. Deze ontsteking kan een rol spelen bij de insulineresistentie
• Lichamelijke inactiviteit: Lichamelijke activiteit maakt uw lichaam gevoeliger voor insuline en bouwt spieren op die bloedglucose kunnen absorberen. Een gebrek aan fysieke activiteit kan tegenovergestelde effecten hebben en insulineresistentie veroorzaken. Bovendien worden een gebrek aan lichamelijke activiteit en een sedentaire levensstijl in verband gebracht met gewichtstoename, wat ook kan bijdragen aan insulineresistentie.
• Voedingspatroon : Een voedingspatroon met sterk bewerkte, koolhydraatrijke voedingsmiddelen en verzadigde vetten is in verband gebracht met insulineresistentie. Je lichaam verteert sterk bewerkte, koolhydraatrijke voedingsmiddelen zeer snel, waardoor je bloedsuikerspiegel stijgt. Dit legt extra druk op uw alvleesklier om veel insuline te produceren, wat na verloop van tijd kan leiden tot insulineresistentie.
• Bepaalde medicijnen 
• Hormonale stoornissen
• Stress
• Erfelijke belasting
• ...  

Oplossingen: 

 De volgende voedingsmiddelen kunnen de insulinegevoeligheid ondersteunen en het risico op het ontwikkelen van diabetes in het algemeen verminderen:

• • niet-zetmeelrijke groenten zoals broccoli, donkere bladgroenten, tomaten en paprika's
  • citrusvruchten zoals citroenen, sinaasappels en limoenen
  • vezelrijk voedsel, waaronder bonen, linzen, noten en zaden
  • volle granen zoals haver, quinoa en gerst
  • eiwitrijk voedsel, waaronder mager vlees, ei,  vis, soja, peulvruchten en noten
  • vis met een hoog gehalte aan omega-3-vetzuren, zoals zalm, sardines en haring
  • voedingsmiddelen die antioxidanten bevatten, zoals bessen
  • water, vooral als vervanging voor gezoete dranken
  • ongezoete thee
  • ongezoete yoghurt

 Het beperken van de volgende voedingsmiddelen kan helpen de bloedsuikerspiegel te matigen:

• • gezoete dranken, waaronder vruchtensappen, frisdrank 
  • alcohol
  • sterk bewerkte snacks, gemaksmaaltijden en verpakt voedsel
  • zoete snoepjes zoals cupcakes, ijs en chocoladerepen
  • geraffineerde granen zoals witbrood, rijst, pasta en voedingsmiddelen op basis van meel, die minder vezels bevatten dan volkoren varianten
  • gefrituurd voedsel
  • voedingsmiddelen met veel verzadigde vetten, waaronder chocolade, margarine en rood vlees

  Lichamelijke activiteit :

• • Regelmatige fysieke activiteit van matige intensiteit helpt het glucose-energieverbruik te verhogen en de insulinegevoeligheid van de spieren te verbeteren. Een enkele sessie met matige intensiteitsoefeningen kan de glucoseopname met minstens 40% verhogen.
  • Bewegen voor de maaltijd is heel efficiënt om de glucosespiegel in het bloed op peil te houden.

 Overgewicht verliezen:

• • overtollig gewicht verliezen  kan helpen bij insulineresistentie. Eén onderzoek heeft aangetoond dat het verliezen van 7% van uw overgewicht het ontstaan ​​van diabetes type 2 met 58% kan verminderen.

 Stress vermijden en verlagen van de bloeddruk

 Streef naar een goede verhouding tussen triglyceriden en goede cholesterol HDL

 ...

 Conclusie : Insulineresistentie is een complexe aandoening die uw gezondheid op verschillende manieren kan beïnvloeden. Omdat er geen symptomen optreden totdat het overgaat in prediabetes of type 2-diabetes, kun je het beste de insulineresistentie voorkomen en eventueel omkeren door een gezond gewicht te behouden, regelmatig te sporten en gezond te eten. 

 Studie

Als je wilt weten hoe het eten van waterkers je gezondheid kan ondersteunen, lees dan verder voor mogelijke effecten die je kunt ervaren als je het regelmatig eet.

Waterkers bevat een belangrijke stof die verband houdt met het verminderen van het risico op kanker. Er is aangetoond dat de verbinding fenethylisothiocyanaat (PEITC), de progressie van kanker remt en de initiatiefase van het kankerontwikkelingsproces blokkeert. Waterkers is een van de beste bronnen van PEITC, terwijl broccoli en rapen andere natuurlijke bronnen zijn.  

 Waterkers bevat een goede hoeveelheid vitamine C, een micronutriënt die verband houdt met de bescherming tegen kanker en ter ondersteuning van het immuunsysteem. 

 Waterkers is een natuurlijke bron van zowel luteïne als zeaxanthine, waardoor het de gezondheid van de ogen ondersteunt.

 Waterkers bevat ook vitamine A, een andere voedingsstof die een belangrijke rol speelt in de gezondheid van ons immuunsysteem. Vitamine A ondersteunt vooral onze natuurlijke barrieres, de slijmvliezen. 

 Het eten van rauwe groenten wordt in verband gebracht met een verminderd risico op hart- en vaatziekten. Waterkers wordt over het algemeen rauw geconsumeerd, waardoor het een uitstekende keuze is als je je inname probeert te verhogen.

 Het bevat ook een stof genaamd quercetine. Quercetine kan de gezondheid van het hart ondersteunen vanwege de antioxiderende en ontstekingsremmende voordelen. Het heeft ook cardiovasculaire voordelen, zoals het verlagen van de bloeddruk, het verlagen van het cholesterolgehalte en het verbeteren van de endotheelfunctie (vloeibaarheid van het bloed), waardoor het een veelbelovend voedingsmiddel is voor het voorkomen van hart- en vaatziekten.

 Waterkers bevat magnesium, calcium en kalium, wat ook zorgt voor minder risico op hart- en vaatziekten. 

 Belangrijke voedingsstoffen voor de botgezondheid zijn calcium, magnesium, vitamine C en vitamine K. Waterkers bevat al deze voedingsstoffen.

 Waterkers is voor de meeste mensen over het algemeen een veilig voedsel om te consumeren. Maar er zijn mensen die waterkers met voorzichtigheid moeten consumeren.

 Als u bloedverdunnende medicijnen gebruikt, kan het eten van voedsel met grote hoeveelheden vitamine K, zoals waterkers, de effectiviteit van het medicijn verminderen. 

 Als u een bekende allergie voor waterkers heeft, moet u dit voedsel niet in uw dieet opnemen.

 Waterkers bevat natuurlijke stoffen, oxalaten genaamd, die via de nieren uit het lichaam worden verwijderd. Soms kunnen oxalaten kristallen in de urine vormen, ook wel nierstenen genoemd. Als u gevoelig bent voor nierstenen, is waterkers mogelijk niet de beste match voor uw voedingsbehoeften

  Studies:

1. PEITC 
2. Ma X, Ding Q, Hou X, You X. Analysis of Flavonoid Metabolites in Watercress (Nasturtium officinale R. Br.) and the Non-Heading Chinese Cabbage (Brassica rapa ssp. chinensis cv. Aijiaohuang) Using UHPLC-ESI-MS/MS. Molecules. 2021 Sep 26;26(19):5825. doi:10.3390/molecules26195825

3. Feng Q, Kim JH, Omiyale W, Bešević J, Conroy M, May M, Yang Z, Wong SY, Tsoi KK, Allen N, Lacey B. Raw and Cooked Vegetable Consumption and Risk of Cardiovascular Disease: A Study of 400,000 Adults in UK Biobank. Front Nutr. 2022 Feb 21;9:831470. doi:10.3389/fnut.2022.831470

4. Hyun H, Park H, Jeong J, Kim J, Kim H, Oh HI, Hwang HS, Kim HH. Effects of Watercress Containing Rutin and Rutin Alone on the Proliferation and Osteogenic Differentiation of Human Osteoblast-like MG-63 Cells. Korean J Physiol Pharmacol. 2014 Aug;18(4):347-52. doi:10.4196/kjpp.2014.18.4.347 

Pijn wordt meestal veroorzaakt door een ziekte of letsel. Maar soms vinden de dokters geen echte oorzaak van chronische pijn. Wat kan dan mogelijks de reden zijn? Zou het  kunnen dat de oorzaak van chronische pijn ook kan ontstaan door emoties of trauma's?  

De mind-body connection theorie verwijst naar de wederzijdse invloed en interactie tussen de geest (mind) en het lichaam (body). Deze connectie zegt dat onze gedachten, emoties, overtuigingen en psychologische toestand direct invloed kunnen hebben op onze fysieke gezondheid, en vice versa.

 Het idee is dat de geest en het lichaam niet als afzonderlijke entiteiten moeten worden beschouwd, maar  als onderling verbonden.

Link naar de videoopname

Onze blaas en het emotionele systeem in onze hersenen zijn op verschillende manieren met elkaar verbonden. Emoties kunnen invloed hebben op de blaasfunctie. Deze verbinding wordt voornamelijk tot stand gebracht door het autonome zenuwstelsel en de hersenen.

 1. Het zenuwstelsel

 Autonoom zenuwstelsel: Het autonome zenuwstelsel controleert onvrijwillige lichaamsfuncties, inclusief die van de blaas. Het heeft twee takken: het sympathische zenuwstelsel en het parasympathische zenuwstelsel. Het sympathische zenuwstelsel wordt geassocieerd met de ‘vecht- of vlucht’-reactie, terwijl het parasympathische zenuwstelsel wordt geassocieerd met de ‘rust en verteer’-reactie.

 Sympathisch zenuwstelsel: Activering van het sympathische zenuwstelsel kan leiden tot een vecht-of-vluchtreactie, waardoor stresshormonen zoals adrenaline vrijkomen. Dit kan op zijn beurt de blaasfunctie beïnvloeden. In tijden van stress kan het sympathische zenuwstelsel  er bijvoorbeeld voor zorgen dat de detrusorspier (die verantwoordelijk is voor het samentrekken van de blaas) ontspant, wat mogelijk kan leiden tot een overactieve blaas of de drang om te plassen.

 Parasympathisch zenuwstelsel : Het parasympathische zenuwstelsel is betrokken bij ontspanning en herstel. Activering van het parasympathische zenuwstelsel bevordert de spijsvertering en ontspanning van de spieren, inclusief de detrusorspier. Emotionele toestanden die verband houden met ontspanning, zoals geluk of tevredenheid, kunnen de blaasfunctie positief beïnvloeden.

 2. Hersen-blaasverbinding

 Limbisch systeem: Het limbisch systeem, een deel van de hersenen dat betrokken is bij emoties en emotionele reacties, kan de blaas beïnvloeden via zijn verbindingen met het autonome zenuwstelsel . Emotionele stress of angst kunnen het limbisch systeem aantasten, wat kan leiden tot veranderingen in de blaasfunctie.

 Hypothalamus en Amygdala: De hypothalamus speelt een rol bij het reguleren van lichaamsfuncties, inclusief die van de blaas. De amygdala, een andere hersenstructuur, is betrokken bij het verwerken van emoties, waaronder angst en stress. Een disfunctie in deze gebieden kan bijdragen aan veranderingen in de blaasfunctie.

 3. Psychosomatische factoren:

 Psychosomatische stoornissen: Emotionele stress of psychologische factoren kunnen bijdragen aan de ontwikkeling of verergering van bepaalde blaasaandoeningen, zoals een overactieve blaas.

 Bekkenbodemdisfunctie: Emotionele stress kan bijdragen aan de ontwikkeling van bekkenbodemdisfunctie, waardoor de coördinatie tussen de blaas, de bekkenbodemspieren en de sluitspieren wordt beïnvloed.

 Conclusie: Chronische stress of emotionele stoornissen kunnen bijdragen aan blaasdisfunctie. Het aanpakken van emotioneel welzijn kan een belangrijk aspect zijn bij het beheersen van bepaalde blaasaandoeningen. 

Studie 1

Studie 2