Tijd tikt voor iedereen even snel,
maar niet iedereen leeft hem even diep.
Sommigen meten hun dagen in cijfers,
anderen in momenten die het hart heeft geraakt.
Een leven is niet wat we bezitten,
maar wat we durven voelen.
Niet hoeveel verjaardagen we verzamelen,
maar hoeveel keren we écht aanwezig waren.
In stilte, in liefde, in eenvoud.
We worden niet ouder door de jaren,
we worden ouder als we ophouden met verwonderen.
De ziel kent geen kalender,
zij leeft van ontmoeting, van warmte, van betekenis.
Elke blik die echt is,
elke aanraking die troost,
elk woord dat uit het hart komt,
maakt een dag kostbaar, ongeacht de leeftijd.
Leven is niet overleven,
het is ademen met bewustzijn,
zorgen met zachtheid,
liefhebben met moed.
Dus laat de jaren maar komen,
maar vul ze met lachen, met tranen,
met stilte, met tederheid, met knuffels, met liefde.
Want aan het einde telt geen getal,
alleen de momenten waarin we echt geleefd hebben.
