Stel je voor: je loopt al maanden rond met een gezwollen, pijnlijke voet. In het begin denk je dat het vanzelf wel zal overgaan. Misschien een verkeerde stap gezet, een spierscheurtje, wat overbelasting. Maar de pijn bleef en werd een vervelende metgezel.
Dit soort verhalen komen vaker voor dan je denkt. Wat start als een lokale klacht ,een microtrauma of ontsteking kan zich vastzetten in het lichaam. Ons immuunsysteem blijft “aan” staan en er ontstaat een soort laaggradige ontsteking. Dat is een stille vlam die niet meer vanzelf dooft.
En die vlam beperkt zich niet tot de voet. Als barrières in darmen of huid openstaan, lekken er stoffen in ons bloed die het immuunsysteem extra prikkelen. Het brein, altijd waakzaam, gaat méér energie opeisen. Cortisol stijgt, barrières verzwakken, de lever geraakt overbelast. Voor je het weet is een lokale klacht uitgegroeid tot een systeemprobleem: pijn die chronisch wordt, vermoeidheid, slapeloosheid, zelfs angst of somberheid.
Dat klinkt heftig, maar er zit ook een krachtige boodschap in: de sleutel ligt niet alleen in de voet, maar in het hele systeem.
En precies dáár biedt KPNI en orthomoleculaire geneeskunde zoveel mogelijkheden:
-
Voeding en suppletie die ontstekingen dooft, met omega-3, antioxidanten en polyfenolen.
-
Beweging die gedoseerd wordt opgebouwd, zodat herstel weer geprikkeld wordt.
-
Stressregulatie en herwaarderen van emoties, zodat de geest meewerkt in plaats van tegenwerkt.
-
AMP-analyse die laat zien welke triggers actief zijn: voeding, stress, toxines of transgenerationele factoren.
Onlangs zag ik dit ook bij een cliënt: zonder dat ik als therapeut een medische diagnose stel, lieten haar bloedwaarden verhoogde ontstekingsactiviteit zien. Het CRP was verhoogd, er waren kleine vetbolletjes (cholesterol) die ontsteking in de hand werken, gecombineerd met hoge bloeddruk en een vergrote buikomvang. Dit illustreert hoe breed de samenhang is tussen lokale klachten en systemische belasting.
In zulke omstandigheden is het voor het lichaam bijna onmogelijk om een lokale ontsteking goed op te lossen, omdat het hele systeem in een toestand van laaggradige ontsteking verkeert. Pas wanneer het bredere ontstekingsproces wordt aangepakt, krijgt het lichaam opnieuw de kans om plaatselijk te herstellen.
Het mooie is dat ons lichaam niet gebroken is, het zoekt een uitweg. Als we de juiste signalen geven, kan die stille vlam weer uitdoven.
Zo wordt een voetklacht ineens een spiegel: niet alleen van pijn en beperking, maar ook van de kracht die in ons lichaam zit om te herstellen als we het de juiste context geven.
Een gezwollen voet die maanden aansleept is dus geen noodlot, maar een uitnodiging om breder te kijken. Naar voeding, naar beweging, naar stress, naar emoties en naar het hele verhaal achter de klacht.
Voor meer uitleg ben je van harte welkom in mijn praktijk.
Wetenschappelijke studie:
“Foot pain and inflammatory markers: a cross sectional study in the Framingham Foot Study.”
Siefkas AC et al., J Foot Ankle Res. 2022. PMID: (gegevens via PMC).
-
Bevinding: hogere ontstekingsmarkers zoals CRP en IL-6 zijn significant geassocieerd met voetpijn bij mannen én vrouwen, met name bij voor- en achtervoetklachten. Dit versterkt het verband tussen laaggradige systemische ontsteking (LGI) en chronische voetpijn. BioMed Central
